Het kasteel werd door de familie Kervyn de Volkaersbeke aan de Cisterciënzerzusters van Gent geschonken. Het kasteel werd benut voor de zusters die rust nodig hadden. Al gauw vonden de zusters dat ze zich ook in Nazareth ten dienste konden stellen van mensen in nood. Zij besloten om in te staan voor de opvang van kinderen van moeders die tijdelijk niet in staat waren om voor hun kinderen te zorgen. In Nazareth kregen de zusters de naam van : “De Zusters van  het Kasteeltje”.

Na de eerste Wereldoorlog waren er zeer veel alleenstaande moeders en zwakke kinderen die vooral uit Gent kwamen. Men kreeg te kampen met twee moeilijkheden: een tekort aan helpende handen en plaatsgebrek. Het eerste probleem werd opgelost omdat er in die tijd zich meerdere jonge mensen aansloten in het klooster.

Erkenning door het NwK van het vroegere dag- en nachtverblijf. Tot de jaren ’70 waren er constant een 90-tal kinderen, van 0 tot 3 jaar, dag- en nacht aanwezig.

Oprichting school voor kinderverzorgsters op hetzelfde domein.

Zr. Van Laere wordt aangesteld als directie van het dag- en nachtverblijf. Voorheen werd deze taak opgenomen door de kloosteroverste die 3-jaarlijks wisselde.

In Nazareth kwamen heel wat jongere gezinnen zich vestigen, waarvan vaak beide ouders buitenshuis werkten. Van hen kwam dan ook de vraag naar kinderdagopvang. Op eigen initiatief van de zusters werd een kinderdagverblijf gestart met 3 kinderen.

Erkenning van het kinderdagverblijf door Kind & Gezin. In de periode van ’80 tot ’90 was de bezetting voor het dag- en nachtverblijf naar 48 gekomen en het kinderdagverblijf naar 50. In het Kinderkasteeltje waren er dus bijna een 100-tal kinderen aanwezig.

Directiefunctie wordt waargenomen door Zr. Hoornaert voor zowel het kinderdagverblijf als voor het dag- en nachtverblijf.

Omschakeling van het dag- en nachtverblijf naar een Centrum voor Kinderzorg en Gezinsondersteuning. Het centrum stond nu in voor een intensieve begeleiding van het kind en zijn gezin. De leeftijdsgrens werd opgetrokken tot 6 jaar. Dit bracht heel wat veranderingen mee in de personeel omkadering : kinderverzorgsters werden begeleidsters, sterke uitbouw van de sociale en pedagogische dienst. Een gedeelte van de residentiële opnames werden afgebouwd in het voordeel van semi-residentiële en ambulante begeleidingen.

De school voor kinderverzorgsters werd overgebracht naar de campus van het Maria Middelares ziekenhuis. De capaciteitsuitbreiding voor het CKG werd goedgekeurd, van 48 plaatsen naar 50. Grote verbouwingswerken werden verricht om de pedagogische kwaliteit van het CKG en het kinderdagverblijf te verbeteren. Het gebouw van de vroegere school voor kinderverzorgsters werd omgebouwd tot een nieuw kinderdagverblijf. Hierdoor konden de ruimte van het kasteel volledig gebruikt worden door het CKG.

Lancering van een nieuwe naam voor CKG en kinderdagdagverblijf : ’t Kinderkasteeltje. Er komt voor het eerst een lekendirecteur in het CKG.

Inplanting van een afdeling in Ledeberg met een ambulant en semi-residentieel aanbod voor 10 kinderen.

Erkenning door K&G van de afdeling in Ledeberg voor 20 plaatsen. Hiermee is het CKG ’t Kinderkasteeltje erkend voor 60 kinderen.

Afbouw 4 residentiële plaatsen ten voordele van de mobiele begeleiding. Er wordt overgestapt van 4 naar 3 leefgroepen.

Een aantal van de medewerkers volgde met succes de Triple P opleiding. De eerste oudertraining gaat door en ambulante trainingen maken vanaf dan deel uit van het begeleidingsaanbod.

Alle medewerkers van het CKG worden gevormd in de methodiek van “Gezin Centraal”. Hierbij gaan we samen met het gezin aan de slag om eerst met hen de doelen van de hulpverlening te bepalen en op basis daarvan een zorgarrangement op te stellen.